«Бүкіл балалық шағында тек доппен ойнады»: «Ертіс» қақпашысы Стелла Бабурчина-Луклянецтің анасымен сұхбат

Лиганың алғашқы маусымында павлодарлық команданың қақпасын 15 жастағы Стелла Бабурчина-Луклянец қорғайды. Ол жастағы айырмашылыққа қарамастан, Валерия Косарева сияқты Қазақстанның U-17 құрамасында ойнап жүр.

– Айтыңызшы, қызыңыз футболмен айналысқысы келген сәті есіңізде ме? Ол бұл спортты таңдауға не себеп болды?

– Біз ол кезде стадионның жанында тұратынбыз. Қызым өте кішкентай еді, енді ғана жүре бастаған шағы. Қыдырып жүргенде қасымызда үнемі доп болатын – ал ол доппен ойнағанды ерекше жақсы көретін.

Айтпақшы, дәл сол «Жұлдыз» стадионында қазір де жаттығады. Бүкіл балалық шағы тек доппен өтті – өзі домалатып, өзі ойнайтын. Қуыршақ та, басқа ойыншықтар да қызықтырмады. Сәл өскен соң бір күні маған: «Мама, мен футбол ойнағым келеді», – деді.

Ол жылдары қыздарды ешқайда қабылдамайтын. Біз оған жекеменшік мектеп таптық, сол жерде жаттыға бастады. Өте ұнады – қызым әрқашан батыл болатын.

Басында Стелла алаң ойыншысы болды. Кейін мен Ксения Николаевна жаттықтырушысының нөмірін тауып, хабарластым. Бірақ ол: «Кешіріңіз, менің топтағы қыздар сіздің қызыңыздан 3–4 жас үлкен. Оны қабылдай алмаймын, әлі кішкентай», – деді. Содан жарты жылға бәрі үзіліп қалды. Бірақ кейін басқа бір жаттықтырушыны кездестіріп едім, ол: «Әкеліңіз», – деді. Бұл 2021 жыл болатын, ол кезде Стелла 12 жаста еді.

– Ол қақпашы болуды қалай шешті?

– Бір күні үйге келіп: «Мама, маған қолғап алып берші – мен қақпашы боламын», – деді. Мен: «Қорықпайсың ба?» – деп сұрадым. Ол болса: «Жоқ», – деп жауап берді. Содан басталды – қақпада тұра бастады, әрі бәрі жақсы шыға бастады.

Әрине, ана ретінде алғашқы жарақаттар мені қатты алаңдататын. Техникасы қойылғанға дейін, қолды қалай дұрыс қою керегін үйренгенге дейін, біз облыстық балалар ауруханасының тұрақты қонақтарына айналдық. Ондағылар бізді тани бастаған еді: «Сәлеметсіздер ме, сәлеметсіздер ме», – деп қарсы алатын, рентген, саусақтар…

Сүйек сыну болған жоқ, шүкір, бірақ соққылар аз болмады. Қақпашы болудан бас тартқызуға тырыстым – өйткені шабуылда да жақсы ойнайтын. Бірақ ол өз орнын тапты, қазір өте тиімді позицияда. Себебі қақпашылар өте аз. Әрине, Қазақстан бойынша бәсекелестік бар, бірақ біздің қалада оны қатты бағалайды – бірден бірнеше жас санатында ойнайды және екінші маусым қатарынан U-17 құрамасының жиынына шақырылып жүр.

– Сізді ең қатты уайымдататын не нәрсе? Қандай да бір қиындықтар бар ма?

– Әрине, ең үлкен қорқыныш – бұл жарақаттар. Ал жалпы бәрі жақсы, бәрі бар. Бір жері ауырып қалса, ем қабылдайды. Кейде жай ғана тынығу керек болады – бір аптадай, шамамен.

Бірақ оларда тынығу да болмайды – қолы ауырып тұрса да, жаттығуға бәрібір барады, аяғымен жұмыс істейді. Сол себепті дәл қазір ешқандай қиындық жоқ. Әрі болашақта да болмайды деп үміттенемін.

– Оның кумирлері бар ма? Мүмкін, жергілікті немесе әлемдік жұлдыздар? Үлгі тұтатын біреу бар ма?

– Жоқ. Ол көбінесе өзімен өзі жұмыс істейді, өзі дамиды. Тіпті сұхбат алдында сұрадым: «Қызым, сенің кумирің бар ма? Өйткені ондай біреуді сенен естімеппін ғой». Стелла: «Жоқ, мен өзіме өзім кумирмін», – деді. Міне, осылай.

Клубтарды да, ойыншыларды да жақсы біледі, бірақ біреудің плакатын қабырғаға іліп қоятындай фанат емес.

– Қызыңыздың ойындарын қаншалықты жиі көресіз?

– Әрбір ойынын көремін. Әрбірін. Бұрын тіпті жаттығуларына да баратынмын, бірақ кейін ата-аналарды кіргізбейтін болды.

Және меніңше, бұл – дұрыс шешім. Кейбір ата-аналар жаттықтырушының жұмысына араласа бастайтын – айқайлап, кеңес беріп. Ал алаңда бір ғана дауыс болуы керек – жаттықтырушының дауысы. Ата-ана бір нәрсе айтып, жаттықтырушы басқа нәрсе айтса, ол дұрыс емес.

– Қызыңыздың футболға деген қызығушылығына байланысты сіздің ең жарқын естелігіңіз қандай?

– Әрине, алғашқы рет Қазақстан чемпионатына барған сәті шығар. Қазірге дейін есіме түссе, жылағым келеді. Олар «Қайратқа» ірі есеппен жеңілді, менің қызыма он шақты гол соқты, бірақ ол орнынан тұрып, көз жасын сүртіп, ойынды жалғастырды – көп сейв жасады. Сол кезде оны байқап, мақтады: «Жарайсың, психологиялық тұрғыда сынбадың» деп.

Немесе оның алғаш рет құрамға шақырылған сәті – есімде ерекше сақталған. Ұлттық құраманың оқу-жаттығу жиынына дайындық, менің оны алысқа жіберер алдында қалай уайымдағаным – бәрі-бәрі есімде.



– Қызыңыздың өмірін футболмен байланыстыру туралы шешімін қалай қабылдадыңыз? Бұл шешім сіздің өміріңізге қалай әсер етті?

– Ол футболмен айналысқысы келгені соншалық – тіпті тәпішке киіп ойнауға да дайын еді. Нағыз жанкүйер болды. Оның мұндай таңдауына, әрине, басында таңғалдым – бірақ бірден қолдадым. Қазір де онымен көп уақыт өткіземін: апарып-әкелу, ешқайда кешікпеуін қадағалау. Бар күшімді салып, тек футбол ойнап, бақытты болуы үшін бәрін жасап жүрмін. Қызымның өмірін өмір сүріп жатырмын демеймін, бірақ бұл жолда оған барынша көмектесіп, жеңіл етуге тырысып келемін.

Егер бір жерден ұсыныс түсіп жатса, егер басқа жерде ойнағысы келсе – мен әрқашан қолдаймын. Біз бұл туралы бұрын да сөйлескенбіз. Тек өз армандаған өмірін сүрсе екен деймін. Қаласа – жаттығу жасасын, қаласа – ойнасын. Бастысы – өзі қалайтын жолмен жүрсе болғаны.

Жақында ғана 9-сыныпты аяқтады, енді колледжге түспек. Ол бұл шешімді баяғыда, 7-сыныпта-ақ қабылдаған – жаттықтырушы болғысы келеді. Мен оған: «Не қаласаң – соны істе. Бұл – сенің өмірің», – дедім.

Бәрі – өз қолында. Егер қызым кәсіби футболмен өмірін байланыстырғысы келсе – мен оны толығымен қолдаймын. Ол осы жолда өте көп еңбектеніп жүр. Қаншама көз жасы, қаншама жарақаттанған тізе, шыққан саусақтар – мұның бәрі жай ғана ойнап кету үшін емес. Ол осының бәрінен өтіп келеді – мұз басып, ақсаңдап жүрсе де, бәрібір алға басады. Айтатыны бір ғана сөз: «Мама, бәрі жақсы».

Мен қызымның болашағы жарқын болатынына сенемін. Және Қазақстандағы әйелдер футболы дамиды деп те сенемін. Тек бізде ғана емес – бүкіл әлемде бұл бағыт алға басуы керек. Себебі қыздар бұған әбден лайық.


Freedom QJ League W дебюттік матчы 7 маусым күні Павлодарда өтеді – «Ертіс» өз алаңында «Шахтерді» қабылдайды. Қала тұрғындарын матч алдындағы қызықты белсенділіктер, бағалы сыйлықтардың ұтыс ойыны және хедлайнер Мирас Жүгінісовтың концерті күтеді.

Іс-шара 17:30-де басталады, билеттерді Freedom Ticketon сайтынан сатып алуға болады.